وضعیت مذاکرات ایران با ۱+۴ چگونه ارزیابی می شود ؟ آیا بعد از یک تاخیر طولانی ایران می تواند به خواسته هایش(یعنی رفع تحریم ها) برسد؟ 

نکته اول: 
اگرچه مقرر شده بود که دولت با مجموعه اقدامات اقتصادی فضای کشور را برای ورود به دور جدید مذاکرات با گروه 1+4 فراهم کند، اما این اتفاق نیفتاده و ایران در حالی وارد مذاکرات می شود که فضای داخلی کشور فعلا ملتهب است. وضعیت امروز کشور به گونه ای است که افکار عمومی معتقد است که ایران باید به توافق برسد. بنابراین مقاومت در مذاکرات آتی کار سختی برای دولت خواهد بود.
نکته دوم:
آمریکایی ها پروژه فشار علیه ایران برای زمانی که مذاکرات خیلی طولانی شود یا این که  اصلا قرار نباشد توافقی حاصل شود را طراحی کرده اند. آمریکایی ها درصددند تا پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهند. 
اعتقاد آمریکایی ها بر این است که ایران با ما راه نمی‌آید و امتیاز زیاد می‌خواهد، بنابراین باید پرونده ایران دوباره به شورای امنیت ارجاع شود و براساس این سناریو، ما  در ازای خارج کردن پرونده ایران از شورای امنیت از آن ها امتیاز می گیریم. 
این سناریو، اصلا موضوع مذاکرات را کاملا متفاوت می‌کند. مثلا ایران در حال حاضر انجام تعهدات هسته ای خود را منوط به لغو تحریم ها کرده است. در صورتی که پرونده ایران به شورای امنیت ارسال شود، آمریکایی ها مدعی می شوند که ایران تعهدات خود را انجام دهد تا پرونده از شورای امنیت بازگردانده شود!
نکته سوم: 
گروه 1+4 برای مهار ایران و مسکوت گذاشتن برنامه هسته ای کشورمان برنامه ریزی کرده و توافقاتی با هم داشته اند.
آنها درصدد کسب امتیازات بیشتر از ایران در حاشیه برجام هستند. 
گروه 1+4 درصدد است تا در مذاکرات وین صرفا به موضوعاتی بپردازد که در بلک‌لیست نباشد. بنابراین یکی از مشکلات تیم هسته ای ایران این است که چگونه با این گروه به توافق برسد؟
نکته چهارم:
سیاست کلی ایران در روند مذاکرات آتی با گروه 1+4 این است که اولا  مذاکرات فرسایشی نشود. ثانیا انتفاع برای ایران مهم است و تیم هسته‌ای ایران باید ملی بسته شود و نباید متعلق به گروه خاص باشد.
نتیجه: 
 منابعی به CNN گفته‌اند که هنوز زمان برای دستیابی به توافق وجود دارد، اما احتمالاً تا پایان سال آینده به سرانجام می رسد. این منابع گفته اند که فعلاً  «پلن بی» برای فشار و مقابله با ایران وجود ندارد.
منتقدان توافق نیز می گویند دولت بایدن با کاهش فشار بر ایران در حالی اهرم فشار خود را قربانی کرده است که ایران برنامه هسته‌ای خود را توسعه می‌دهد. 
با این اوصاف نه آمریکا از خواسته های نابجایش کوتاه می آید نه جمهوری اسلامی ایران بنا دارد برخلاف دولت قبل جامعه را شرطی سازی کند و یا امتیازی بدهد .